Uncategorized

ทันทีที่ประจวบกับอารมณ์ที่น่าปรารถนา อารมณ์หนึ่งอารมณ์ใด ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย หรือ ทางใจ ขณะนั้นเป็นปัจจัยให้โสมนัสเวทนาเกิดขึ้น หรือเป็นปัจจัยให้เวทนาที่เกิดรู้อารมณ์นั้นเป็นโสมนัสเวทนา แต่ถ้าไม่ใช่อารมณ์ที่น่าปรารถนา โสมนัสเวทนาก็ไม่เกิด ความสุขที่แท้ ความสุข เป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นโสมนัสเวทนา เกิดกับอกุศลก็ได้…

ผู้ที่มีความตั้งใจมั่น ก็เป็นผู้ที่รู้ตัวว่ามีกิเลสมาก มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นต้น ที่ได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ซึ่งจะต้องอาศัยความตั้งใจมั่นจริง ๆ ในการเจริญกุศลประการต่าง ๆ เพื่อขัดเกลากิเลส สมาธิเป็นเหตุใกล้ให้เกิดปัญญา    ต้องเข้าใจก่อนว่า…

สภาพธรรมที่ดีงาม ที่เกิดขึ้นเป็นไปในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน รักษาศีล มีเมตตา มีความเป็นมิตรเป็นเพื่อน หวังดีต่อผู้อื่น ไม่หวังร้าย พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือผู้อื่นได้ทุกเมื่อ ตลอดจนถึงการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับ เป็นการประพฤติธรรม ทั้งหมดเป็นไปเป็นเพื่อชำระจิตใจของตนให้สะอาดจากอกุศลธรรม การประพฤติธรรม…

กุศลเกิดขึ้นจะมีปัญญาเกิดร่วมด้วยหรือไม่เกิดก็ได้ การศึกษาพระธรรมคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจที่ถูก นั้นเป็นกุศลที่ประกอบด้วยปัญญา และปัญญาจะนำไปในบุญทั้งหลาย แต่ที่สำคัญต้องรู้ว่า บุญ เป็นธรรมะ เป็นกุศลจิต เกิดขึ้นเพาะเหตุปัจจัย เป็นอนัตตา ไม่มีเราที่ทำบุญ ญาณสัมปยุตต์ คำว่า ญาณสมฺปยุตฺต เป็นคำภาษาบาลี (อ่านว่า …

คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ล้าสมัย ประโยชน์ที่พระองค์ทรงมอบให้กับพุทธบริษัทก็คือ ความเข้าใจซึ่งไม่เคยเข้าใจมาก่อนเลย จะให้อะไรใคร สมบัติทรัพย์สินเงินทองนั้น ไม่ได้ดำรงอยู่ ต้องหมดสิ้นไปแน่ แต่คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทำให้คนซึ่งเข้าใจแล้ว ความเข้าใจไม่หมด เพราะเหตุว่า สะสมสืบต่อไปจนกระทั่งสามารถรู้ความจริงถึงความเป็นพระอริยบุคคลได้ จึงแสดงให้เห็นว่า ความเข้าใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สังคหวัตถุ ๔ …

สัจจะ คือความจริงที่เป็นกุศล และจริง ตรง ด้วยกาย วาจาและใจ ขณะที่คิดว่า รักษาสัจจะ ในทางอกุศล ขณะนั้น ไม่ใช่สัจจะ แต่เป็นความไม่ตรง สัจจะ ที่สำคัญ จึงต้องมีปัญญา…

อดทนต่อ หนาว ร้อน ด้วยจิตเป็นกุศลไม่เดือดร้อน อดทนต่อคำว่าร้าย และกายที่ไม่ดีของผู้อื่นที่ทำความเสียหาย ด้วยการพิจารณาด้วยการคิดนึก ว่า ควรเห็นใจคนที่ทำไม่ดีว่าเขาจะต้องได้รับผลของกรรมไม่ดี ไม่ควรโกรธ และ มีเมตตา หวังดีกับผู้นั้น เพราะเขามีความไม่รู้ เพราะถ้ารู้กฌจะไม่ทำอย่างนั้น…

ธรรมะมิได้สถิตอยู่ในคัมภีร์เท่านั้น หากดำรงอยู่ในถ้วยชา บาตรข้าว และย่างก้าวแห่งชีวา ผู้มีจิตตื่น ย่อมแลเห็นธรรมแม้ในเงามืดแห่งป่า ผู้หลับใหล แม้ธรรมอยู่ต่อหน้า ก็มิอาจรู้แจ้ง ครูมิใช่ ผู้พร่ำแค่วาจา แต่คือผู้ชี้ธรรมด้วยการกระทำ ศิษย์มิใช่ แค่ผู้ฟังคำเท่านั้น แต่คือผู้ตื่นรู้…

เริ่มฟังธรรมศึกษาพระธรรม ได้เริ่มเข้าใจธรรม เริ่มเห็นประโยชน์ของการเกิดมาในชาตินี้ซึ่งเป็นมนุษย์มีโอกาสที่จะได้ฟังสิ่งซึ่งยากที่จะได้ฟัง เพราะถ้าไม่สนใจที่จะศึกษาที่จะเข้าใจ พระธรรมคำสอนก็อยู่ในตำรา ไม่เป็นประโยชน์ ไม่ใช่โอกาสกับผู้นั้น เมื่อจักรทั้ง ๔ มาประชุมรวมกันแล้ว ก็อยู่กับแต่ละท่านว่าจะได้รับประโยชน์ หรือจะละทิ้งโอกาสนั้นเสีย ชีวิตที่ไม่ประมาท    …

การมีโอกาสได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม มีประโยชน์อย่างยิ่ง ขณะที่ฟังแล้วเข้าใจ ขณะนั้นกุศลธรรมเจริญขึ้น ศรัทธา ปัญญา เป็นต้น เกิดขึ้นเป็นการขัดเกลาละคลายความเห็นผิด รวมถึงอกุศลธรรมประการอื่นๆ ด้วย ประโยชน์สูงสุด      ประโยชน์มี…