อวิชชา (Avijjā) หมายถึง ความไม่รู้

อวิชชา (Avijjā) หมายถึง ความไม่รู้ หรือ ความหลงผิด
่เป็นรากเหง้าของกิเลสและทุกข์ทั้งปวง เป็นการขาดปัญญาในการมองเห็นความจริงของสรรพสิ่ง
จึงเกิดความยึดมั่นในตัวตน (อัตตา) และความปรารถนา(ตัณหา)

ความหมายที่แท้จริงของ “อวิชชา”
1. การไม่รู้ในอริยสัจ 4
คือการไม่รู้ความจริงเกี่ยวกับทุกข์ (ทุกข์), เหตุแห่งทุกข์ (สมุทัย), การดับทุกข์ (นิโรธ), และหนทางแห่งการดับทุกข์ (มรรค)
2. ความหลงผิดในสิ่งต่าง ๆ
• มองสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง (อนิจจัง → นิจจัง)
• มองสิ่งที่เป็นทุกข์ว่าเป็นสุข (ทุกขัง → สุขัง)
• มองสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนว่าเป็นตัวตน (อนัตตา → อัตตา)
3. เหตุแห่งกิเลสและการเวียนว่ายตายเกิด (สังสารวัฏ)
อวิชชาเป็นต้นเหตุของทุกข์ และเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในวงจรของปฏิจจสมุปบาท(การเกิดขึ้นแห่งทุกข์โดยอาศัยเหตุปัจจัย)

ทางแก้ไขอวิชชา…
การกำจัดอวิชชาให้หมดสิ้นไปทำได้โดยการปฏิบัติ วิปัสสนากรรมฐาน และเจริญปัญญา (ปัญญาวิมุติ) ผ่านการเรียนรู้และเข้าใจธรรมะอย่างถ่องแท้ จนเกิดความรู้แจ้งเห็นจริงในอริยสัจ 4 และไตรลักษณ์

สัจจะ มาพร้อมกับกับ ความซื่อสัตย์
ผู้ใดไม่มีสัจจะ ผู้นั้นจะหาความซื่อสัตย์ไม่มี

ความซื่อสัตย์ การไม่หลอกตัวเอง แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน
ทำให้คนเป็นมนุษย์Humanity ไม่ใช่สักแต่ว่าเป็นแค่คนhuman

มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่รู้ถึงความคิดและการกระทำของตนเองใด้
มีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่ได้กระทำลงไป

… วีระ วศินวรรธนะ