ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม ที่จะอบรมปัญญาเพื่อละกิเลส แล้วไม่ต้องเกิดอีก และสะสมกุศลทุกๆ ประการ ที่จะเป็นเสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏฏ์ ที่จะต้องเกิดอีกมากมาย จนกว่าจะไม่เกิดอีกเมื่อดับกิเลสหมดสิ้น ด้วยการศึกษาพระธรรม
ทำไมต้องเกิด
ทำไมต้องเกิด คำถามนี้ เหมือนจะง่ายแต่ก็ไม่ง่าย ดังนั้นก็จะต้องรู้จัก ความเกิดและเหตุให้มีการเกิด จึงจะเข้าใจว่า ทำไมต้องเกิดนั่นเอง
การเกิด ในพระพุทธศาสนา เช่น เกิดเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นสัตว์เดรัจฉานนี่คือการเกิดเป็นบุคคลต่างๆ ประเภทต่างๆ ซึ่งในความจริงที่เป็นสัจจะในพระพุทธศาสนา ที่พระพุทธเจ้าแสดงไว้ว่า การเกิด คือการเกิดขึ้นของสภาพธรรมที่เป็นนามธรรม และ รูปธรรม คือ จิตและเจตสิก รวมทั้งรูป เพราะมีจิต มีรูป เช่น ตา หู จมูก ลิ้น กาย เพราะมีสภาพธรรมเหล่านี้เกิดขึ้น จึงมีการเกิด และบัญญัติ เรียกว่า เป็นการเกิดของมนุษย์ ของสัตว์เดรัจฉาน หากไม่มีสภาพธรรม ไม่มีจิต และรูปแล้ว จะไม่มีการบัญญัติ สมมติเรียกเลยว่าเป็นคน เป็นสัตว์ ดังนั้นสรุปได้ว่า การเกิดของมนุษย์หรือสัตว์ต่างๆ คือ การเกิดขึ้นของสภาพธรรมที่เป็นจิต เจตสิก รูป นั่นเอง
เหตุให้มีการเกิด ดังที่กล่าวแล้ว การเกิด คือ การเกิดขึ้นของสภาพธรรมที่เป็น จิต เจตสิก รูป ซึ่งการเกิดเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นสัตว์ก็ต้องมีเหตุให้เกิด การเกิดเป็นผลของกรรม ทางธรรมเรียกว่า ปฏิสนธิจิต คือจิตขณะที่เกิด
ปฏิสนธิจิต หรือการเกิด เป็นผลของกรรม ดังนั้นต้องมีเหตุให้เกิดผล คือ การทำกรรมดี หรือกรรมไม่ดีในอดีต อันเป็นเหตุ จึงทำให้ มีการให้ผลของกรรมคือการเกิด เมื่อกรรมดีที่เคยทำไว้ในอดีตให้ผล เช่น กรรมดีในชาติก่อนๆ ก็ทำให้เป็นปัจจัยให้มีการเกิดในชาตินี้ เพราะการเกิดในชาตินี้ ขณะที่เกิด เป็นผลของกรรม อันมีเหตุมาจากการทำกรรมดีในอดีตให้ผล เมื่อกรรมดีในอดีตให้ผล ผลคือการเกิดในชาตินี้ เมื่อเป็นผลของกรรมดี ก็ย่อมเกิดในที่ที่ดี เรียกว่า สุคติภูมิ อันเป็นภูมิที่ดี มี มนุษย์ เทวดาเป็นต้น เพราะเป็นผลของกรรมดี ดังนั้นในชาตินี้ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์เป็นผลของกรรมดีในอดีตที่ให้ผลครับ ส่วนถ้ากรรมชั่วในอดีตให้ผล ก็เป็นปัจจัยให้มีการเกิดในภพภูมิที่ไม่ดีที่เรียกว่า ทุคติภูมิ มี นรกและสัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
จะเห็นว่า เหตุของการเกิดเพราะมีการทำกรรมไว้ในอดีตเป็นปัจจัยจึงทำให้มีการให้ผลของกรรมคือมีการเกิดอยู่ ดังนั้นจะห้ามการเกิดไม่ได้เลย ที่สำคัญที่สุดควรเข้าใจความจริงว่า ที่มีการทำกรรมดี กรรมไม่ดี อยู่ทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันชาติ อันเป็นเหตุให้เกิดในภพูมิต่างๆ การทำกรรมดี ไม่ดี มีสาเหตุจากเพราะมีความไม่รู้ มีอวิชชาและมีกิเลส จึงมีการทำกรรม และเมื่อมีการทำกรรมก็ย่อมเป็นปัจจัยให้มีการเกิดต่อไปไม่สิ้นสุด เพราะฉะนั้น สาเหตุที่แท้จริงของการเกิดคือ กิเลสที่ยังมีอยู่และความไม่รู้ อวิชชาที่ยังมีอยู่นั่นเอง ดังนั้น จะอยากหรือไม่อยากเกิด ก็ต้องเกิดแน่นอนหากยังมีกิเลส ทำไมต้องเกิดเพราะมีกิเลสจึงยังต้องเกิด
เมื่อได้ศึกษาธรรมโดยละเอียดจะรู้ว่า การได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยากมาก เมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว ได้มีโอกาสพบพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็เป็นสิ่งที่ยากมากเข้าไปอีก และเมื่อได้พบพระธรรมแล้ว เป็นผู้สนใจในหนทางที่ถูกต้องและมีศรัทธาในพระธรรมที่ถูกต้องยิ่งยากขึ้นไปกว่านั้น แต่ขณะนี้ก็ถึงพร้อมแล้วในสิ่งที่กล่าวมา พระพุทธองค์ตรัสว่า ขณะอย่าล่วงเลยพวกท่านไปเสีย เพราะบุคคลที่ล่วงเลยขณะไปย่อมพากันยัดเยียดกันในนรก ดังนั้นขณะอย่าล่วงเลยไป คือ ขณะที่ได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมและขณะที่ปัญญาเจริญขึ้นนั่นเอง
เพราะฉะนั้น เกิดมาทำไม เกิดมาเพราะ มีกิเลส และ ต้องได้รับกรรม และ ผลของกรรมที่ทำไว้ และ ยังจะต้องเกิดอยู่ร่ำไป การเกิดก็เพราะเป็นทุกข์ เพราะต้องได้รับทุกข์กาย และ ทุกข์ใจ ดังนั้น เมื่อเกิดมาแล้ว ควรแสวงหา หนทางพ้นทุกข์ ดังเช่น พระพุทธเจ้า ทรงตรัสรู้ และ ทรงแสดงธรรม ควรที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่จะอบรมปัญญาเพื่อละกิเลส ไม่ต้องเกิดอีก และ สะสมกุศลทุกๆ ประการ ที่จะเป็นเสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏฏ์ที่จะต้องเกิดอีกมากมาย จนกว่าจะไม่เกิดอีกเมื่อดับกิเลสหมดสิ้น ด้วยการศึกษาพระธรรม.
